Hoewel de Visual Art Rally niet voor het Open Nederlands Kampioenschap meetelt verschenen beide titelkandidaten voor dat kampioenschap, Bob de Jong en Kevin van Deijne, toch aan de start om ritme op te doen. Aangevuld met lokale helden Jasper en Jim van den Heuvel en de rappe Belgische dame Melissa Debackere kon de organisatie een top-affiche presenteren.
Voor Jasper van den Heuvel duurde de wedstrijd slechts anderhalve proef. De stuurbekrachtiging van zijn nieuwe Ford Fiesta (de auto waar Alexey Lukyanuk vorig jaar Europees kampioen mee werd) begaf het op proef twee, waarna de Barnvelder de strijd moest staken.
Ondanks de sterke tegenstand kon Bob de Jong relatief eenvoudig naar de overwinning rijden. Na de eerste boucle had hij al een voorsprong van 25 seconden opgebouwd, die hij vanaf dat moment kon consolideren. Hij was zelf ook enigszins verbaasd hoe goed het ging. “Ik had dit zeker niet verwacht. Gisteren was ik nog ziek en kon ik eigenlijk niet veel meer dan in bed liggen. Vanochtend voelde ik me gelukkig wat beter, maar dan heb je toch niet helemaal het gevoel, ik wist niet hoe het zou gaan. Dat ik vervolgens op de eerste proef meteen een scratch pakte verraste me wel. Het was slechts een tiende op Jasper, maar toch.” De Hyundai kreeg deze winter een opknapbeurt en dat werpt duidelijk zijn vruchten af. “Ik heb na de winter een ander autootje terug gekregen” grijnst hij. “Het subframe achter is compleet vernieuwd en we hebben een nieuwe vering. De auto beweegt daardoor veel minder waardoor het gevoel anders is. Dat is wel even wennen, maar het is duidelijk een verbetering” constateert hij tevreden.
Achter de Jong vochten Melissa Debackere en Kevin van Deijne om de tweede plaats en de eer van de beste Skoda rijder. Die viel uiteindelijk ten deel aan Debackere die onder de indruk was van de Nederlandse proeven “Er wordt vaak gezegd: rally rijden in Nederland is ‘hoekje rijden’, maar het is best heel moeilijk. Het is erg lastig om op deze proeven je rempunten te vinden en vaak tref je ook nog een mix tussen asfalt en zand. Nee laat die Belgische en Franse rijders hier maar eens komen en dan horen we nog wel of het zo gemakkelijk is!” Met een tweede plaats algemeen en diverse snelste tijden werd duidelijk dat Debackere wel een potje kan sturen, gelukkig zien we haar dit jaar dan ook vaker in Nederland aan de start. “Ik heb gelukkig verschillende partners die graag over de grens actief zijn. Dat is voor mij erg leuk, na een carrière van 17 jaar is het fijn om ook eens buiten België te rijden. We rijden in elk geval nog de GTC, Hellendoorn en Twente.”
Van Deijne was minder enthousiast met zijn derde plaats. “We komen hier om ritme op te doen, dus kijken niet al te veel naar het resultaat. Maar als je op de laatste proef nog dicht bij elkaar staat, dan ga je natuurlijk voor de overwinning” sprak hij nog strijdlustig voor de start. Naarmate de wedstrijd vorderde bleek echter dat hij genoegen zou moeten nemen met de laatste podiumplek. “We hebben het op het industrieterrein een beetje laten liggen. We zijn een paar Evo’s tegen gekomen en het is overal erg krap wat het lastig maakt om in te halen.” Op de landelijke proeven zoekt van Deijne nog naar de grenzen van zijn auto. “Mijn auto staat erg agressief afgesteld. Dat maakte het best tricky tussen de bomen. Op sommige plekken was het door de buien verraderlijk glad, dus daar namen we geen risico.”
Als vierde kwam Jim van den Heuvel binnen, die daarmee de snelste niet-R5 was. Ondanks deze goede prestatie was hij niet echt tevreden. “We hebben behoorlijk last gehad van de andere deelnemers op de rondkoersen en ik zal je eerlijk zeggen dat ik daar best ziek van ben. Ik zeg niet dat we anders hadden gewonnen hoor, de R5 is inmiddels zo ver doorontwikkeld dat je er met een Evo niet meer van kan winnen, maar het is toch jammer.” Van den Heuvel stak daarna ook hand in eigen boezem met betrekking tot zijn bandenkeuze. “Eigenlijk hadden we elke keer de verkeerde banden er onder. Dat is mijn eigen schuld natuurlijk.” Gelukkig kon van den Heuvel ook nog positieve punten vinden aan zijn thuisrally. “Vooral de twee buitenproeven waren erg mooi. Het is leuk om een echte thuisrally te rijden.” Dat van den Heuvel een liefhebber met historisch besef is blijkt wel als we de naam Kallenbroek laten vallen en er een twinkeling in zijn ogen verschijnt. “Het was echt een droom die uitkwam om die proef te rijden!”
De top vijf wordt vol gemaakt door Lambert Parren, die daarmee bovendien het nationale klassement won. “Het ging erg goed hoewel het op het eind nog spannend werd. We hebben de benzinepomp nog moeten wisselen voor de laatste boucle, maar die hadden we gelukkig bij ons dus dat lukte. We zijn nu als tweede Evo geëindigd achter Jim, daarmee zijn we uiterst tevreden.” Met het resultaat versterkt Parren tevens zijn leiding in het Nationale Nederlandse Rally Kampioenschap.
Henk Bakkenes eindigde kort voor Henk Vossen als zesde “Super tevreden! Erg leuk om weer eens in Nederland te rijden en te laten zien dat we er mooi bij zitten. Ik heb op mijn eigen proef (Bakkenes sponsorde Kallenbroek) bovendien de groep N gewonnen.” Vossen was de enige deelnemer die, in de jaren tachtig, de Kallenbroek al eens gereden had “Maar dat is dermate lang geleden dat ik me er niet genoeg van herinner om er enig voordeel aan te hebben” lachte hij vooraf. Hoewel ook Vossen niet helemaal fit aan de start verscheen liet hij toch weer zien het kunstje nog niet verleerd te zijn met enkele top vijf tijden.
Ad Smits was nog een beetje roestig. “Het ging niet zoals het moest. Het moest wat harder! Ik heb lang niet gereden en ging er de vorige keer met schade af, dus ik was iets te voorzichtig.” Toch eindigde hij in de top tien, op plek acht, voor Jan de Winkel in zijn Renault Clio. De inmiddels tien jaar oude Clio (“technisch is hij helemaal bij hoor!” aldus de Winkel) doet het nog goed en hielp de Winkel om snelste tweewielaandrijver te worden. Roel van der Zanden maakte de top tien vol en was daarover enthousiast zoals we van hem gewend zijn “Het was weer heel mooi evenement, we hebben een heerlijke wedstrijd kunnen rijden!”
Short Rally
In de Short rally stond er geen maat op Janjur Monshouwer en zijn krachtige BMW. Op de eerste proef wist Mark Brands nog in de buurt te blijven, maar toen die wegviel was het pleit beslecht. Monshouwer was enthousiast over zijn overwinning, maar leefde ook met zijn tegenstanders mee. “Super! Het is heel goed gegaan, maar natuurlijk erg jammer voor die jongens van het Brands team. Ik weet hoeveel tijd en energie ze erin steken, dus heel sneu dat ze zo snel uitvielen. Voor ons ook, want vanaf dat moment lagen we dertig seconden voor en is het eigenlijk alleen nog maar een kwestie van heel houden. De BMW is niet mijn eigen auto, dus ik wilde hem graag weer heel inleveren!” Op de eerste proef was daar weinig van te merken toen Monshouwer vol over een verkeersdrempel ging. “Dat was heel spannend, ik was hem bijna kwijt. Het was een drempel vlak voor een bocht en de achterkant kwam omhoog. We stonden helemaal dwars, half in de greppel dus ik moest hem vol corrigeren, gelukkig lukte dat. Maar dat was wel heftig, hij (red. navigator Jeroen Docter) was wel even stil!”
Achter Monshouwer kwam Rick Arendsen knap als tweede binnen. “Het ging beter dan verwacht, we hebben de afgelopen tijd erg veel gesleuteld aan de auto dus het is ook erg leuk voor het team dat we zo’n goed resultaat behalen. Het was ook wel nodig voor het kampioenschap, in Zandvoort stonden de wielen niet goed en in de Zuiderzee ging de motor kapot, dus de punten waren hard nodig.”
Wilbert van den Burg eindigde in ‘zijn’ rally (van den Burg is eigenaar van hoofdsponsor Visual Art) als derde. “Het was echt een ontlading. Ik was dit jaar ook nadrukkelijk betrokken bij de organisatie, vooral bij die van de industrieterrein proef. Daar komt zo veel bij kijken met vergunningen en dergelijke, ik heb heel veel begrip voor de andere organisatoren gekregen. Tot gisteren ben ik er druk mee geweest, maar vandaag liet ik dat achter me om gewoon te gaan rijden. Die eerste meters op de proef waarom daarom echt een ontlading. Maar na drie, vier bochten zit je er weer helemaal in en ga je ervoor om ze snel mogelijk te zijn.”
Van den Burg ging ook nog in op het rumoer dat was ontstaan rond de Kallenbroek proef waar enkele ontevreden aanwonenden de media hadden opgezocht. “Het is erg jammer dat het zo in het nieuws komt. We hebben het over zestien mensen die klagen, terwijl er misschien wel tienduizend mensen enorm veel plezier beleven aan het evenement. Het is altijd heel makkelijk om negatief te doen, en moeilijk om iets moois neer te zetten. Maar de meeste Barnevelders zijn opgegroeid met de rallysport en dragen het evenement een warm hart toe.”
Historic Rally
Bij de Historics leek de overwinning lange tijd naar René Walraven te gaan. In zijn BMW 325i voerde hij tot twee proeven voor het eind het klassement aan toen een kapotte aandrijfas roet in het eten gooide. Hierdoor kreeg Wouter Koenderink de leiding in de schoot geworpen. Toen een proef later Wim Luijbregts ook nog uitviel, was er helemaal geen vuiltje meer aan de lucht voor Koenderink. Ruim een minuut achter de winnaar eindigde Thom de Jong, ondanks een ‘nukkige’ turbo als tweede. Bert Brouwer werd derde in zijn Opel Manta 200.
(pb KNAF Rally/ foto Erik van ‘t Land)
