Dirk Jambe – Peter Serverius (Ford Sierra Cosworth)
Peter: “Vorig weekend hebben we met onze Sierra Cosworth deelgenomen aan de Short Rally Van Linter. Na de Rally Van Hannuit hadden we preventief wat revisiewerk uitgevoerd aan de stuurinrichting van de wagen, waardoor deze nu beter aanvoelde. In Linter hebben we buiten één schuivertje op KP2 niet echt problemen gehad, waardoor we een vrijwel zorgloze wedstrijd hebben gereden. Hierdoor was het voor ons een geslaagde dag met een 6de plaats als resultaat. Volgende wedstrijd voor ons: Rally Van De Suikerstreek.”
Erik Vleminckx – Frank Werner (BMW M3)
Deze onterecht door vele teams/rijders links gelaten wedstrijd werd begenadigd door een schitterend stralende lentezon over de “Katarakt” regio. Waar blijkbaar de massale weekend toeristen wel appel aantekenden (probeer maar eens een hotelkamer- of B&B te boeken !), vonden we maar een 35 teams aan de SR en 15 teams aan de Regularity aan de start. Aan sfeer op het servicepark was er echter geen tekort en leek het eerder een familievrienden bijeenkomst. Erik en zijn gelegenheidsco Frank Werner zakten na het forfait voor de BK-wedstrijd in Tielt naar het Haspengouwse Orsmaal – Linter af om de vernieuwde wagen aan een eerste test te onderwerpen. Voor beiden een eerste maal aan de start van deze wedstrijd, was het taak om toch met 3 verkenningspassages optimale nota’s te verkrijgen. In Tielt had Erik al snel gezien dat Frank uit het goede hout gesneden was en ook hier verliep de eerste opdracht vlot.
De wedstrijd zelf: Na de start op kp 1 merkte Erik dat de wagen beter ging dan vroeger. Wee o wee echter op de eerste zware remzone van de proef op een T-situatie. Het rempedaal ging onverwacht diep en zonder rem achteraan raakte de wagen niet echt gestopt. Een contact met de bandenmuur was onvermijdelijk met een stukke voorbumper, een tiental seconden tijdverlies en een gekreukt vertrouwen tot gevolg. De rest van de proef en de 2de proef werden met het nodige voorbehoud afgewerkt. Erik stelde ook vast dat de powershift van de versnellingsbak niet optimaal werkte, waarbij regelmatig bij het schakelen de motor stilviel en de nodige tijd verloren werd. Toch werd na de eerste ronde een vierde plaats ingenomen op 16” van de leider!
Op de service werden de achterste remmen dan ontlucht en nagekeken en de powershift gecontroleerd om dan ronde 2 aan te vatten. Bij de eerste remzones bleken de remmen hun werk toch voldoende te doen. Halfweg de eerste kp echter, na een lang snel stuk komende op een T-situatie, stak hetzelfde euvel terug de kop op. Met een stevige rechtdoor zo’n 25m het veld in en achteruitrijden tot op de weg konden Erik en Frank hun weg verder zetten met een 25 à 30sec verlies. Je kan wel stellen dat het vertrouwen in de remmen toen helemaal zoek was en de overige kilometers van de proef en de volgende proef terug op behoud gereden werden. Ook het euvel met de powershift bleef. Een terugval naar plaats 9 was hierdoor een logisch gevolg.
Terug op de service werd dan een lek in een koppelstuk naar de achterste remmen vastgesteld. Herstelling en ontluchting van het circuit zou beterschap moeten brengen. De powershift werd uitgeschakeld en Erik zou terug moeten ontkoppelen in het opschakelen. De derde ronde werd aangevat om terug vertrouwen te winnen aan de remmen en de nodige verdere afstellingen te verrichten. Hierna kwam ons team terug tot een zesde plaats algemeen.
Voor ronde 4 werd alles nog eens dubbel gecheckt aan de auto en werd besloten om een vlot ‘Vleminckx tempo” te rijden. Tweemaal een tweede tijd was het resultaat en een voorlopige vijfde plaats op 1sec van een evo 7 GrA en 5sec op een evo 9 Gr A! Voor co Frank zat een 4de plaats er zeker nog in, doch een achterstand van 5sec op de evo van Bert Coene dichtrijden, was volgens hem te veel gevraagd.
Toen Erik bovendien voor de start van de voorlaatste proef aan Frank vertelde dat Brecht de mecano gevraagd had om 1 scratch te rijden, doch doodleuk stelde dat hij er 2 van zou maken, glimlachte deze en dacht: “Eerst zien …” Op kp 1 draaiden ze inderdaad de scratch, doch deze was gedeeld met de evo 9 van Coene. Erik stelde van beter te doen op de laatste. Beter? Op een proef van een 7 tal km, waar kasseien 2x moeten afgewerkt worden met telkens 2 acceleraties op die kasseien een kloof slaan van 8sec met de tweede en dit met een achterwiel aangedreven auto getuigt van superklasse! Co Frank heeft het gezien en meegemaakt en is vandaag stellig overtuigd van het kunnen van de piloot Erik. Ook de aanwezige deelnemers en omstanders waren verrast, verbaasd en lovend over zijn prestatie. De echt ‘oude’ ratten van het vak waren echter duidelijk minder verbaasd. Zou het kunnen dat Erik eindelijk de wagen heeft, waar hij zoals vroeger in de jaren 80 met de Kadett zijn kunnen etaleerde?
Erik zelf hierover: “Het is echt lang geleden dat ik met zo een uitstekende wagen gereden heb. Ik mag hiervoor zelfs de vergelijking doortrekken naar mijn Kadett van half jaren 80, die ook zo samengesteld was dat de wagen als een ‘kous’ zat. Voldoende power en koppel, superwegligging en superremmen. Ik ben dus vandaag echt tevreden over de ‘handling’ van deze wagen, superenthousiast over de nieuwe Hankook banden die geen krimp gaven en de vergelijking met de BF Goodrich banden meer dan overtuigend doorstonden. Vandaag heb ik ook uiteindelijk de mensen die steeds in mij bleven geloven kunnen bedanken met deze prestatie. De mensen die niet in mij geloofden en soms zelfs honende en negatieve kritiek rondstrooiden heb ik nu een eerste terugzet gegeven. Als men dus rekening houd met het verlies met onze problemen in het wedstrijdbegin (alleen de 2 uitstapjes kosten 35 à 40”), durf ik stellen dat er zeker meer inzat dan een derde plaats. Maar met zulke dingen moet je rekening houden. Zeker met een volledig nieuw opgebouwde wagen en maken altijd deel uit van de wedstrijd. Ik kan vandaag dan zeker uitermate tevreden zijn over de algemene prestatie, die we afgeleverd hebben in functie van de toekomst. Ik bedank ook alle mensen die het mogelijk gemaakt hebben in het verwezenlijken van de uitstekende auto en alle andere betrokkenen in ons team voor de ondersteuning.”
Frederik Houttekiet – Bjorn Degroote (Peugeot 205 Maxi)
Frederik: “Afgelopen zondag waren we weer afgezakt naar Linter voor de short rally. Ondertussen al onze derde deelname aan deze wedstrijd. Helaas kon de organisatie weer op weinig belangstelling rekenen, hoewel het parcours er best mag wezen. Hopelijk vinden ze volgend jaar terug de moed om de wedstrijd opnieuw te organiseren en misschien met wat meer reclame te maken, zal het aantal deelnemers ook stijgen. Op zaterdag tijdens de verkenningen hadden we al meteen door dat het een stuk gladder zou zijn dan vorig jaar. Het was wel kurkdroog en zeer zonnig. Maar er lag enorm veel stof op de weg, die het serieus glad maakte. Onze vermoedens werden tijdens de eerste ronde al bevestigd: Het was constant zoeken naar grip en vooral de kasseistrook was niet eenvoudig. We draaiden de tweede tijd in de klasse. De tweede ronde probeerden we nog een tandje bij te steken om de Escort BDA die eerste stond in de klasse bij te benen. We verbeterden onze tijden met een paar seconden, maar we kwamen niet veel dichter. Toen we tijdens de derde ronde de Escort zagen doorkomen, wist ik meteen dat het moeilijk zou worden. Hij had blijkbaar een pak meer grip dan ons en met een topsnelheid die 20km/h hoger lag dan de onze was het op dit snelle parcours met een paar lange rechte stukken onbegonnen werk. De laatste twee ronden verliepen prima met telkens een verbetering van onze tijden. We draaiden ook dezelfde tijd als de Escort, dus waren we best wel tevreden. We eindigden op een 11e plaats algemeen en 2e in de klasse G. Volgende afspraak op de Monteberg. Nog een proficiat aan de organisatie, die ondanks de kleine opkomst toch alles in het werkt stelde om het vlot te laten verlopen.”
Ronny Declerck – Steven Ramboer (Opel Ascona 2400)
Steven: “Weinig deelnemers in Linter. Bij de Historics beperkte de strijd zich tot een rechtstreeks duel tussen 2 Opels, nl onze Ascona en de Manta van Michel Casseyas. De zon was wel op de afspraak en ze maakte er een mooie dag van, al begon die in mineur. Wij startten nogal voorzichtig en Michel kende al vroeg problemen. Ronny kon Michel in eerste instantie verder helpen, zodat er van een beetje strijd kon gesproken worden. Maar ook wij kregen problemen met een motor die warm liep. We besloten de eerste ronde op een 13de plaats en 1ste historic. In ronde 2 gaf Michel ons wat extra water en zo konden we de ronde afwerken met een nog steeds chaufferende motor. Op het einde van KP4 haalden we Michel in, maar door het stof kon Michel ons niet zien en zo moesten we toch een paar kilometer achter de Manta blijven hangen. Het kostte ons een kleine 15 seconden en het deed ons het contact verliezen met het einde van de top 10. Ondertussen werd naarstig gezocht naar het probleem, maar nog steeds moesten we het stellen met bijvullen van het water tot Frederik Houttekiet net voor de start van KP6 merkte dat er iets lekte, terwijl we aan het bijvullen waren. Het bleek een darm van de chauffage te zijn. Na de Kp werd dit euvel hersteld, maar nog waren de problemen niet over. Heel de dag gedroeg de Ascona zich niet zoals we gewend waren. De wagen liep scheef en ook dit probleem werd gevonden. Het is een probleem met de achterbrug, dat we helaas niet konden oplossen. We bleven er een goed tempo op nahouden, doch zonder ook maar aan te vallen. We wilden onze tweede algemene zege ooit veilig stellen. (1ste zege was de Hemicuda Rally 2009). Dit lukte en we werden uiteindelijk afgevlagd als 12e algemeen en dus winnaar bij de Historics met iets meer dan 3 minuten voorsprong op Michel, die ook na veel problemen de finish haalde. Het was leuk en vooral de amicale historic sfeer was weer aanwezig. Michel wordt na deze wedstrijd leider in het kampioenschap en wij springen van plaats 15 naar de 2de plaats. Volgende afspraak is het eerste weekend van mei op de Monteberg.”
Eddy Buntinx – Robby Vanhees (Citroën Saxo)
Robby: “Onder een stralende (warme) zon werd afgelopen zondag de Short Rally van Linter verreden. Na veel sleutelwerk door GRT motorsport, te danken aan onze sortie in de Haspengouw, stond de Saxo weer helemaal op punt en waren we klaar voor een goed resultaat. Door het kleine deelnemersveld konden we wel eens veel punten gaan scoren voor het kampioenschap. De opdracht was simpel: Er vol voor gaan en de finish halen.. We begonnen toch wat slapjes aan de eerste kp. Misschien nog wat zenuwen en schrik voor een vroege sortie.. Maar na kp 2 zat het goed bij Eddy. Maar al snel bleek dat er geen maat stond op de gebroeders Geusens in hun Suzuki Swift. De 2de plaats was dus ons doel en daar slaagde we uiteindelijk ook in. We eindigden op 1min 29 van de verdiende winnaar Geusens. In divisie 1-2 stonden we lange tijd op de 3de plaats algemeen. Maar door het late opgeven van Van Leemputten stonden we plots 2de. We waren dus ook uiterst tevreden over onze wedstrijd. Het klikte weer goed in de cockpit en de Saxo draaide werkelijk perfect, waarvoor dank aan Roeland en Benny. Nu is het uitkijken naar mijn thuisrally, en Eddy ’s favoriete rally, de Sezoensrally in Bocholt.”
Joeri De Boevere – Dieter Verbeke (Daihatsu Charade)
Joeri: “3 op 3, dat is de positieve balans na Linter. Uitvallen staat niet in het woordenboek van het Daibeest! Veel deelnemers waren er niet (32), maar uiteindelijk reden toch maar 24 teams deze korte rally uit. De meeste met pech, maar eentje (Mazda323) leek me na een flinke sortie toch klaar voor de schroothoop. Sortie deed me denken aan mijn eigen crash in 2008 (http://foto.zita.be/3860324168). Zelfde streek, zelfde type bocht. Zondagavond was er dus reden om tevreden te zijn. Zeker omdat ik mijn klasse won (enige deelnemer) en mooie punten pakte voor het kampioenschap. Toch had ik ook een beetje een wrang gevoel. Deze keer reed Dieter mee (normaal co van Claude Deryck) en die heeft flink wat ervaring. Hij heeft me duidelijk gemaakt dat ik op snelle situatie nog te vaak los, terwijl het echt ‘à fond’ kan. Ik ben natuurlijk ook Claude niet of nog niet! Uiteraard heeft het ook te maken met de Daihatsu, die nog steeds wat los staat achteraan (nieuwe bandjes zijn besteld), maar moet vanaf nu toch een knop omdraaien. De crash met het Golfje zit er toch ook nog wat in. In de auto ook wat zitten dromen met Dieter over de volgende aankoop. To Golf or not to Golf? Soit, eerst nog dit jaar en in Bocholt is het terug met Peter, die stilaan ook vlotjes door de nota’s gaat. Het is zijn thuisrally, dus ben ik verplicht om er een prestatie neer te zetten. Volgende weken Maaskiezel tussen mijn boterham leggen als ontbijt.”
REACTIE TAC Rally Criterium
Reginald Delmarche – Timothy Mahieu (Renault Clio RS) (N3)
De 2e wedstrijd van het seizoen (en de tweede met de Clio 3) werd een mooie dag. Het weer was top, de organisatie prima en onze Clio 3 haspelde de wedstrijdkilometers probleemloos af. En maar goed ook; want co Timothy (die net een huis kocht in Aarsele) wou de finishlijn van zijn thuiswedstrijd absoluut zien. Piloot Réginald sukkelde nog wat met de naweeën van een ingreep en de versnellingsbak van de Clio was nog steeds verschrikkelijk origineel en lang… In de wagen begrepen we snel dat we geen kans maakten op een puike uitslag. We reden qua gevoel veilig en vlot, maar verloren zoveel tijd in het weg accelereren dat we beseften dat we geen kans hadden op een Top20-plek. De referenties van vorig jaar reden op een dusdanige manier van ons weg, dat we niet aandrongen en ons enkel focusten op het verbeteren van onze eigen KP-tijden. De wagen gaf de hele dag geen krimp. Het Cooreman-serviceteam keek alles na, maar vond (gelukkig maar) geen extra werk en de Timo supporters genoten van deze zonnige rallydag in Tielt. Na Haspengouw (een snelle) en Tielt (een technische wedstrijd) is het duidelijk dat we een betrouwbare & bloedmooie wagen hebben, maar dat een bak met rally-aangepaste verhoudingen een must is om werkelijk plezier & resultaat na te kunnen streven. Volgende afspraak is de Sezoensrally in Bocholt, waar alle rallyvrienden en sympathisanten welkom zijn op onze service voor een frisse Limburgse pint!”
