De vijftigste editie van de Rallye de Hannut heeft zijn reputatie weer eer aangedaan dat deze rally tot de meest selectieve wedstrijden behoort. Om te beginnen omwille van de weersomstandigheden die twee gezichten hebben getoond. ‘s Morgens lag het parcours er bijzonder delicaat bij. De natte wegen, soms overspoeld met modder, lagen bezaaid met valstrikken die een groot aantal deelnemers in de fout lokten. Rond de middag toverde een gunstige wind de zon tevoorschijn en droogde het parkoers op, tot groot jolijt van de piloten die graag de limieten opzoeken.
Tot deze laatste categorie behoort David Croes zeker. Met zijn DS3 WRC domineerde hij de rally van start tot finish. “Eindelijk hebben we die overwinning !”, juicht David Croes met een grotere glimlach dan ooit. “Onze twee vorige deelnames in Hannuit werden telkens afgesloten met een tweede plaats. Ik had Fabrice (Berode, zijn co-piloot) gezegd dat ik alles zou geven indien nodig. Het zou alles of niets worden. Want, deze 50e wilde ik absoluut. Na ons klein probleempje met de remmen bij het einde van de eerste lus heb ik daarna alles kunnen geven en heb ik enorm plezier beleefd aan deze WRC. Een speeltuig waar ik een enorm genoegen aan heb beleefd.” De Brabander triomfeerde met ruim 3 minuten voorsprong op zijn naaste achtervolger, Jos Pennartz. De Mitsubishi piloot toonde nogmaals dat hij de Haspengouwse wegen volledig beheerst, ondanks het verlies van enkele seconden door een lichte sortie in de beginfase.
Uitstekende prestatie eveneens van thuisrijder Jean-Luc Berleur, die debuteerde met een krachtige DS3 R5. “Na de ochtendproeven hebben wij geleidelijk aan het vertrouwen gevonden. We hebben het ritme verhoogd en toonden we ons agressiever.” Na een verstandige en foutloze rally moest Berleur toch 30 seconden toegeven aan Pennartz. Cedric Hubin, die eveneens debuteerde met een DS3 R5, kon niet lang van zijn avontuur genieten, want reeds op de eerste proef waren er motorproblemen. Ook geen geluk voor Graham Coffey. De Brit vocht een spannende strijd uit met Jean-Fred Colignon met een vierde plaats als inzet, maar op de voorlaatste proef werd de Fiesta WRC genekt door een defecte aandrijfas.
Hierdoor kon Colignon, die finaal toch in het goede ritme kwam, zijn Mitsubishi alsnog net naast het podium parkeren. “Ik heb veel moeilijkheden gehad bij het begin van de wedstrijd om het nodige vertrouwen op te doen en constante tijden te draaien. Nadien is de klik er gekomen en kon ik mooie tijden op de tabellen zetten. Deze vierde plaats is een meevaller voor mij in het kader van het ASAF kampioenschap !”
Eddy Vandevelde (Evo X) maakte ook aanspraak op de Top 5, maar op de slotproeven in het donker werd hij nog geremonteerd door Bert Truyens en Johan Dekens. Truyens, voor de gelegenheid met de Subaru Impreza N15 van Matthias Boon aan de start, was na afloop aangenaam verrast over zijn vijfde plaats bij zijn 4×4 debuut en ook tevredenheid bij Dekens (Porsche 997 GT3). Na de opgave van de prima vertrokken Henri Schmelcher (Porsche 997 GT3 – motor) werd hij immers eerste tweewiel aangedreven wagen. Dieter Reiland (Evo 6), een verbluffende Jérémy Princen (Saxo) en Kenny Herbillon (Evo 9) sloten de Top 10 af.
De belangrijkste factor in de Divisie 1-2-3 bleek vooral de betrouwbaarheid te zijn, die vaak achterwege bleef. Julien Delleuse, magistraal leider bij het begin van de wedstrijd, Eddy Marique (cardan), Betrand Piedboeuf (sortie), Fred Jamoulle (elektriciteit) en Yannick Kalbusch (zware sortie), moesten allen opgeven, waardoor de spanning omtrent de overwinning wegviel. Zo was het Jean-Michel Dumont (Renault Clio) die de zege binnenhaalde met 30 seconden voorsprong op een ontketende Corentin Tordeurs (Renault Clio). Het podium werd vervolledigd door Geoffray Vecoven (VW Golf II).
Bij de Historics loste Jean-Pierre Vandewauwer alle verwachtingen in door optimaal gebruik te maken van de kwaliteiten van de Porsche die hem voor deze dag was toevertrouwd. Hij haalde het met een ruime voorsprong voor de Opel Kadett van Michaël America. Op de derde plaats van de categorie SR, na de Kadett van America, vinden we Jens Neskens en zijn Opel Ascona B. Frédéric Souris was met zijn Escort MK2 nog net iets sneller dan de Ascona rijder, maar hij kwam uit in PH historic.
(foto Jérôme Deskeuvre)
