Bernd Casier: Stuurbekrachtiging verknalt podium.
Zoals vooraf aangekondigd gingen Bernd Casier en Francis Caesemaecker op vrijdagavond op zoek naar een cocktail tussen snelheid en zekerheid. De 1ste lus van 3 klassementsproeven werd afgesloten op een 7de plaats. Toen waren er reeds enige toppers verdwenen.
Uiteindelijk werd de eerste dag afgesloten op een 6de plaats. “Ik was niet helemaal tevreden van mijn 2de lus. De banden werden te warm, waardoor de bandenspanning veel te hoog was en ik zeker niet volluit kon gaan. Maar we staan op een 6de plaats en vooraf zouden we zeker getekend hebben om de zaterdag op deze positie te starten”, zei Bernd op het einde van vrijdagavond.
Dat het een spannende zaterdag zou worden was zeker, want tussen plaats 5 en plaats 8 was er slechts een verschil van een halve minuut.
Op zaterdagmorgen starten Bernd en Francis met het mes tussen de tanden en na de 1ste lus waren ze genaderd tot op 5 seconden van de 5de plaats van Hans Weys. Tevens was de kloof met de achtervolgers uitgediept tot 26 seconden. “Het was echt niet eenvoudig deze morgen. Doordat er heel wat modder op de baan kwam van onze voorgangers, lag het parcours er heel vettig bij”, vertelde Bernd ons.
Halverwege de zaterdag was de kloof helemaal dicht en was ze reeds omgevormd in een voorsprong van meer dan 6 seconden. Tevens schoven Bernd en Francis op naar de 3de plaats na de opgave van Pieter Tsjoen en de lekke banden van Guy Wilks. Ze waren klaar om de strijd aan te gaan voor de 3de plaats.
Tijdens de volgende klassementsproef sloeg het noodlot echter toe. De stuurbekrachtiging faalde en de opgave was een feit. Weg mooi resultaat, weg 3de plaats.
“Kort na de start sneden we een bocht aan in 6de versnelling. Plots was onze stuurbekrachtiging verdwenen. We moesten alles uit de kast halen om de wagen op de baan te houden. We legden de rest van de klassementsproef af aan een veilig tempo en met nog 2 proeven te gaan voor de service, konden we niet verder dan opgeven. Het mag blijkbaar niet lukken om in Ieper op het podium te komen,” wist een ontgoochelde Bernd. “Tot plaats 4 lukt alles prima, maar vanaf het moment dat we op het podium staan gebeurt er altijd iets. We hadden onze wedstrijd goed ingedeeld en zijn blij dat we onze snelheid kunnen tonen hebben. We hebben toch kunnen strijden voor de eerste niet fabrieksplaats.”
We hopen om binnenkort wat meer nieuws te geven in verband met het vervolg van het programma. Hopelijk vallen er nog enkele verrassingen uit de kast.
Bert Coene – Werner Thores (Mitsubishi Lancer Evo X)
“Door de drukke beroepsbezigheden pas nu het relaas van de verreden Ypres Rally. Vooreerst een dankwoord aan G&V voor het mogelijk maken om onze stand op de grote markt te kunnen opslaan.
Op vrijdag waren we goed mee. We draaiden een 56e tijd op de eerste kp, op de 2e opnieuw een 56e tijd en op de 3e kp een 42e tijd. Zo konden we naar de 2e reeks van 3 kp’s op vrijdag op een 47e plaats. We besloten het ritme aan te houden, want op zaterdag kwam er nog een lange dag. Met een 57e tijd en een geneutraliseerde kp om Mesen, trokken we in het donker richting Langemark. Op een plaats waar we niet mochten insnijden, deed ik het toch en zo reden we lek . We verloren meteen 4 minuten en eindigden zo op dag 1 op een 67e plaats.
De zaterdag zou een lange dag worden en met wat regen in de voormiddag zou het niet gemakkelijk worden om de ideale bandenkeuze te maken. We vertrokken voor de eerste 3 kp’s op intermediate banden en zo draaiden we een 52e, 42e en op Heuvelland een 43e tijd ( met 2 lekke banden 1.5 km voor het einde ). We kregen terug vertrouwen en waren goed bezig in onze opmars. We vertrokken opnieuw voor 4 kp’s op intermediates, want in de bossen van Hollebeke en Kemmelberg zou het immers heel vettig liggen.
Kort voor we in Hollebeke het bos ingingen voelde ik dat de banden aan het oververhitten waren. Zo kwamen we op een korte rechtse bocht en gleden we in een heel diepe gracht. We probeerden er nog uit te raken, maar helaas… Volgende afspraak voor ons is de Rally van Staden.”
Benoit Lacante – Ward Hanssens (Citroën C2-R2 Max)
Na één jaar van inactiviteit kwamen Benoit en Ward aan de start van de klassieker in en rond de kattestad. Met een rijkelijk gevulde deelnemerslijst en een uitdagend snel parkoers met de verwachtte wisselende weersomstandigheden zou dit zeker geen gemakkelijke opdracht worden. Onze ambitie staken we niet onder stoelen of banken, podium in R2 was ons doel.
“Omdat we nog nooit met de Max versie van de C2 hadden gereden, werd besloten om nog twee kleine testsessies af te werken. We reisden de maandag af richting ateliers van Flo-racing om daar in de buurt met de wagen kennis te maken op een natte ondergrond. Hij voelde zeer stabiel aan en was makkelijk bestuurbaar. We hadden er meteen vertrouwen in. Tussen de technische controle en de shakedown hebben we dan nog een goeie test gehad op een droog wegdek. Hier konden we pas echt het verschil voelen tussen de Max en de gewone R2 versie.
Vrijdagavond: Dikkebus-Westouter was een goeie opener rustig afgewerkt met een 4de tijd, alhoewel ik duidelijk voelde dat de versnellingsbak niet naar behoren afschakelde. Een probleem dat ons zou blijven achtervolgen tijdens de rest van de proeven en vooral lastig was in grote remzones. Van Sauvgarde hadden we iets meer verwacht. Het is namelijk onze favoriete proef, maar een klein uitstapje in een veld belette ons van beter te doen dan een 4de chrono. We zaten wel kort op de hielen van Baugnet en Heuninck. Ons tempo nog wat opgedreven op Langemark en hier konden we dan een 2de tijd in de klasse op de tabellen zetten, wat ons bij de eerste service op een 3de plaats bracht. Kevin Demaerschalck had toen de benen al genomen en had een mooie voorsprong. Maar het gevecht voor de overige podiumplaatsen was heel close.
Dikkebus zou ons echter fataal worden. We gingen in de aanval en net voor halfweg hadden we al 5” van onze tijd afgedaan, maar een 500m voor de beroemde jump kwamen we even in aanraking met een talud en dit resulteerde in een geplooide achteras. Met nog 2 proeven te gaan was de opgave onvermijdelijk. Om 2u in de nacht kregen we dan eindelijk een achteras te beschikken (met dank aan Johan Caen), want blijkbaar had My racing het onderdeel niet bij en was een ander team niet zo sportief om het aan de nieuwprijs aan ons te verkopen (sportiviteit alom).
De mannen van Flo-racing werkten tot 4u door aan de wagen, zodat wij enkele uren later met superrally van start konden gaan. Onze bandenkeuze bleek niet ideaal en we hadden het moeilijk een geschikt tempo te vinden nu we eigenlijk niet meer in competitie waren. Vanaf de volgende boucle verhoogden we het tempo iets om de concentratie optimaal te houden. We probeerden een snel maar veilig tempo aan te houden. Helaas kwam het reservewiel los op kp Hollebeke, want vanaf dan hadden we er terug zin in. We konden nog enkele mooie tijden op de tabellen zetten die ons aantonen dat onze ambitie wel degelijk in onze mogelijkheden lag. Jammer genoeg kregen we een probleem aan de ophanging van de versnellingsbak en moesten we na kp Heuvelland 2 opnieuw de handdoek in de ring gooien.
We willen nog alle medewerkers bedanken voor de hulp, alsook alle sponsors: Citroën Vanhulle, GoForPhoto, grondwerken en recycling Degro, Woodstockx, vloeren Vermaut Frederik, TTEservices, truck center Diesel Bernard, GL design, Lacante Pierre, tuinaanleg Vandaele Wim, Flo-racing en 1parts.”
