Voor de start van de 5de ORC Canal Rally keek iedereen reikhalzend uit naar een herhaling van het duel van vorig jaar. Kon Paul Lietaer revanche nemen op Melissa Debackere? Maar verrassend genoeg was het Mathias Viaene die de eerste besttijd op de tabellen zette met de BMA Skoda Octavia WRC. Van een leerproces was duidelijk geen sprake bij de Waregemnaar. Helaas was die eerste KP ook beslissend voor het einde van de dag voor Viaene. Door een felbetwiste inklokfout kreeg Viaene één minuut straftijd aan de broek.
Melissa Debackere mocht zo als leider de eerste regroup betreden. De Wervikse amazone duwde nog even door in de 2de wedstrijdlus om de kloof met eerste achtervolger Paul Lietaer nog wat uit te diepen om nadien haar voorsprong te consolideren. De zege kwam nooit meer in gevaar, waardoor Melissa haar laatste wedstrijd met de Geko Subaru WRC S12 met een positieve noot afsloot.
Paul Lietaer moest nog wennen aan het schakelen met de paddles aan het stuur, want de Polle had nog geen meter getest met de pas aangekochte Subaru Impreza WRC S9. Daarom werd ook het starten met de launch control voorlopig niet gebruikt. Vanaf de derde wedstrijdlus monteerde ‘de vliegende snor’ een ander bandentype, waarmee hij de tijden van Debackere kon benaderen. Met een tweede plaats op 26 seconden van Melissa was Paul tevreden over de eerste kennismaking.
De derde plaats ging naar een ontketende Mathias Viaene. Na zijn straftijd reed Viaene een mooie inhaalrace met 7 besttijden en één gedeelde scratch op een totaal van 12 klassementsproeven, waarop hij zich de morele winnaar van de dag voelde. Want het duo Viaene – Van Malderghem had hun speed on the track getoond, terwijl de toeschouwers het safe on the road hielden. Het motto van hun veiligheidscampagne. Mathias laat nu Ieper links liggen en rijdt de rest van het seizoen terug met de BMW M3 van Charles Schmid.
Achter de drie WRC’s reed Kris Cools (CRS Mitsubishi Lancer Evo X) tot zijn eigen verbazing naar een vierde plaats, waarmee hij nipt nationale topper Chris Van Woensel (Nissan 370 Z) achter zich liet. Dominique Bruyneel had zich ook in dit gevecht kunnen mengen, maar ook hij liep tegen een betwiste strafminuut aan. Daardoor zakte hij terug naar de tiende plaats. De voormalige Franse onverhard kampioen maalde hier niet om, want hij kwam enkel aan de start in voorbereiding op Ieper. Meteen ook de laatste afspraak voor Dominique met de NCRS Peugeot 207 S2000. Daarna wordt er misschien overgestapt naar de NCRS Subaru WRC.
Net na de top 5 kregen we een prachtige strijd met vier tot de allerlaatste meter. Andy Rowe, opnieuw laureaat in het FIRC, trok finaal aan het langste eind door zijn Mitsubishi Lancer Evo 3 op de zesde plaats te parkeren. De Brit toonde zich na afloop 3 seconden sneller dan Bert Coene (Mitsu Lancer Evo X) en 5 seconden sneller dan thuisrijder Kurt Braeckevelt (BMW M3 E36). Laatstgenoemde was op zijn beurt één luttele seconde sneller dan Didier Vanwijnsberghe. Van een close finish gesproken.
In de F2 categorie speelden Rino Beernaert (Peugeot 106 Kit-Car) en Davy Vanneste (Citroën C2-R2 Max) de ganse dag haasje over. Een strijd die in de slotronde beslecht werd door een sortie van Vanneste. Beernaert mocht zo de beker in ontvangst nemen met bovendien een eervolle dertiende plaats erbovenop. Topfavoriet Grégoire Coulembier (Ford Puma S1600) speelde nooit een rol van betekenis en gaf al vroeg op met een motorprobleem.
In Div 1-2 domineerde Vincent Vermeeren (Lancer Evo 9) lange tijd de rally tot hij met de finish in zicht moest opgeven. Jimmy Taveirne profiteerde maximaal en behaalde een verrassende zege met de Mitsubishi Lancer Evo 6. De overige podiumplaatsen werden ingenomen door de Saxo-boys Jeroen Catelin en Nico Denys. Nico Vanherzeele (Lancer Evo 8 ) werd vooraf als kandidaat winnaar getipt, maar na een bezoekje aan de gracht moest hij tevreden zijn met de vierde plaats. Joël Van Leemputten sloot in zijn Clio de top 5 af.
Bij de Historics stond er wederom geen maat op Didier Vanwijnsberghe (Ford Escort MK2 BDA). Voor de streekrijder was dit niet zomaar een test voor Ieper, want hij wilde ook algemeen hoog scoren. Missie geslaagd! Voor de tweede plaats kregen we een spannende strijd met drie tussen Mario Vantieghem (Opel Ascona A van Vincent Verschueren), Dominic Frattaroli (Datsun 240 Z) en Omer Saelens (Porsche 911). De Brit ging op twee proeven van het einde zwaar van de baan, waarmee hij zijn kansen tot deelname in Ieper ernstig hypothekeert. Ondertussen kreeg Saelens last van ontstekingsproblemen, waardoor hij ook de handdoek gooide op de voorlaatste proef. Vantieghem werd zo comfortabel tweede en bewees dat er ondanks een afwezigheid van twee jaar geen sleet op zijn stuurmanskunst zit. Toch moest Mario in de beginfase een andere Opel voorlaten. Lieven Denys (Ascona B) opende sterk met een derde chrono, maar velde dan een elektriciteitspaal op de tweede proef.
De derde plaats bij de historics ging zo in extremis nog naar Ruben Maes, die een bevredigend debuut maakte met de nieuwe Porsche 911. De piloot uit Ingelmunster moest duidelijk nog aanpassen aan zijn eigen nieuwe wagen, maar het gevoel zat al goed. Geert Glorieux (BMW 323 E21) eindigde op een gedeelde derde plaats met Maes. Maar doordat Porschist iets sneller was op de openingsproef, diende Glorieux genoegen te nemen met rang vier. Filip Barbier, die de Escort Mk2 BDA van Patrick Mylleville testte, sloot voor de neus van Stefaan Vanassche (Monza) de top 5 af. Vermelden we ook nog de knappe 7de plaats van Brecht Hoorne. Met zijn standaard BMW E30 gaf hij de Escort MK2 BDA van spektakelman Wim Soenens en de ervaren Ronny Declerck (Ascona) het nakijken. De tiende plaats was voor Christof Anckaert (Escort Mk2).
Reacties en wedstrijdverslagen zijn welkom op kristof@flyingfinish.eu
