Vandaag werd het VAS Kampioenschap met de 6 Uren Van Kortrijk. De deelnemers en de dappere toeschouwers werden daarbij geconfronteerd met modder, wind, smeltende sneeuw, hagel, koude en vooral veel regenbuien … Een moeilijke mix van omstandigheden waarin Claudie Tanghe finaal aan het langste eind trok.
De 6 Uren Van Kortrijk 2015 zal velen bijblijven omwille van de gure weersomstandigheden en daaraan verbonden moeilijkheidsgraad van het parcours. De wedstrijd ging zaterdagavond van start met de Kp ‘t Hoge met een scratch voor Claudie Tanghe (Renties Ford Fiesta R5). De meeste tenoren waren echter afwachtend gestart, waardoor de onderlinge verschillen beperkt bleven. Na deze korte beproeving gingen de hemelsluizen wagenwijd open boven de show-kp in Moeskroen. Terwijl heel wat piloten last hadden van condens op de ruiten, diende Didier Duquesne (Ford Fiesta RS WRC) de concurrentie een ferme uppercut uit. Eerste leider Tanghe kreeg van de piloot 18 sec aan de brandvrije broek en de rest van het veld volgde nog verderop. Deze proef betekende ook het einde van de podiumambities van Davy Vanneste (Ford Fiesta R5+) die door een losgekomen turboslang ruim 2 min verloor. Voor Pieter Tsjoen, een andere favoriet voor de zege, zat de rally er dan al op nadat zijn Ford Focus WRC 05 op de eerste proef strandde met technische problemen.
Het zwaartepunt van de 6 Uren Van Kortrijk stond echter op zondag ingepland met nog 3 x 4 kp’s. Nadat hij de kloof op eerste achtervolger Tanghe verder wist uit te diepen tot 30 sec leek Duquesne soeverein op weg naar zijn tweede eindzege in Kortrijk. Maar de euforie maakte plaats voor diepe ontgoocheling bij de piloot uit Aalbeke toen er tijdens de laatste doortocht in Kooigem vooraan een wiel afbrak op zijn wagen. Claudie Tanghe profiteerde maximaal en schonk het Renties Team zijn eerste algemene overwinning.
Bernd Casier, zaterdagavond nog derde, werd zondagmiddag gepasseerd door Andy Lefevere (Mitsubishi Lancer Evo X R4) en toen ook Melissa Debackere kwam aandringen ging hij in de fout op het onverhard van Aalbeke. Toegesnelde toeschouwers slaagden erin om de Fiesta R5 terug uit de greppel te helpen, maar met een achterstand van ruim 25 min was de kans op een mooi resultaat verkeken. In dergelijke weersomstandigheden is alles mogelijk, zodat Lefevere en Debackere bleven aanvallen tot de laatste meter. Finaal was het de Ieperling die de tweede plaats inpalmde op 21 sec van winnaar Tanghe. Een achterstand die Lefevere vooral zaterdagavond opliep door zijn nachtblindheid. Melissa Debackere strandde met haar ex-NCRS Impreza WRC S12 op 10 sec van Lefevere als derde.
Yves Bruneel was zaterdag één van de piloten die kostbare seconden verspeelde door condens op de ruiten. Na een mooie remonte wist hij alsnog een vierde plaats in de wacht te slepen met de DS3 R5 van J-Motorsport. De Fransman Laurent Bayard stuurde zijn Toyota Corolla WRC van een ‘oudere generatie naar een prima vijfde plaats en bevestigde daarmee dat zijn zege in Wervik 2014 geen toeval was. Geoffrey Vander Schelden (J-Motorsport) reed eerder onopvallend naar plaats 6, maar met constante chrono’s kan de streekrijder alvast van een geslaagd R5-debuut spreken. Dan valt de aanvallende rijstijl van Bert Cornelis iets meer op. De garagehouder uit Handzame besloot zijn eerste optreden met de ex-Godrive VW Polo S2000 als zevende voor Davy Vanneste die op zondag nog een stevige inhaalrace in de benen had. Didier Vanwijnsberghe en Paul Lietaer mengden zich aanvankelijk ook in de strijd met dit laatste trio, maar de Celica-rijder gaf op met een defecte versnellingsbak, terwijl de Polle met zijn Subaru Legacy 9 minuten in de gracht stak. Vincent Verschueren (Ascona A) en Geert Beauprez (Subaru Impreza WRC S5) mochten zo alsnog de top 10 induiken.
In Div 1-2 was Kevin De Stoop (Lancer Evo 8) op weg naar winst tot een defecte turbo roet in het eten gooide en Stefaan T’Joens de overwinning in de schoot kreeg geworpen. De Subaru-rijder haalde het met bijna één minuut voorsprong op Nico Denys, die met zijn Clio de snelste voortrekker was. Het podium werd verder vervolledigd door Xavier Beel (Impreza GT).
Bij de historics mocht thuisrijder Tom Tytgat (Kadett GT/E) als leider de nacht in nadat topfavoriet Vincent Verschueren (Ascona A) een klein foutje maakte op de industriezone van Moeskroen. Maar de GoDrive piloot stelde zondag orde op zaken en domineerde de wedstrijd op zondag. De overwinning van Verschueren was dan ook oververdiend. Tytgat reed onder de aanhoudende druk van het achtervolgende pelotonnetje naar de tweede plaats op ruim één minuut van Verschueren. De beslissing over de laatste podiumplaats viel overigens pas in de slotmeters toen Pieter-Jan Maeyaert (Escort MK2 BDA) in extremis nog over Thomas Vauterin (Escort MK2) wipte. De Belgische kampioen wist zo toch nog een beetje zijn foute bandenkeuze in de 2de lus uit te wissen. De strijd om de podiumplaatsen eiste ook slachtoffers, want zowel Robin Maes (Opel Ascona B) als Wim Decock (Porsche 911) gingen in hun overmoed van de baan. Hierdoor lag de weg naar de top 5 open voor Kurt Rigole in de Opel Kadett City van KB Racing.
De 6 Uren Van Kortrijk was ook de laatste manche van de Belgium Ford Pinto Cup. Kampioen Rudy Catteeuw begon het weekend als leider, maar de droom om zichzelf op te volgen spatte zondagmorgen met een stevige crash uiteen in Bellegem. Maar ook Jeroen Van Wanseele en Kurt Olivier bleven niet foutloos. Eerstgenoemde stak ettelijke minuten vast in een omheining op de Kp Tombroek, terwijl de Izegemnaar zijn Waterloo vond op het onverhard van Aalbeke. Olivier zou nog wel als vierde Pinto de finish bereiken, maar dat was onvoldoende om Van Wanseele van de titel te houden. De dagwinst in de Pinto Cup was voor Sam Warnez.
In het FIRC kon Alex Taylor zijn titel niet vieren met een nieuwe overwinning. De motor van de Subaru Forester hield het zondagmorgen met een luide knal voor bekeken. David Campling leek nu op weg naar zijn eerste zege in het FIRC kampioenschap, maar door de Escort Cosworth piloot bleef in extremis met lege handen achter toen in de slotlus een aandrijfas begaf. Andrew Dawe (Nissan Sunny) pakte zo tot zijn eigen verbazing de winst voor Gavin Smith (Subaru) en FIRC Historic kampioen Richard Williams (MK1 BDA). 2WD kampioen Gary Elswood (Saxo) behoorde met een defecte alternator tot de eerste pechvogels van het weekend.
Rest er ons ook nog een woordje over de afloop van het VAS Kampioenschap. Steve Bécaert begon als leider in Div 3 aan de afsluitende rally, maar ook Kris Gellinck was nog in de running voor de titel. Laatstgenoemde won wel zijn klasse, maar met zijn achterwiel aangedreven BMW E36 was hij onvoldoende gewapend om algemeen goed te scoren. Bovendien reed Bécaert (Lancer Evo X) na een verstandige race als elfde over de eindmeet en dat bleek voldoende voor een eerste titel. In Div 1-2 was Patrick Gaethofs (Honda Civic) reeds zeker van de titel sinds de Rally Van Zuid-Limburg en Danny Kerckhof (BMW E21) gaf zijn VAS Historic titel meer kleur met een zesde plaats.
De lijst met opgevers was opvallend lang in Kortrijk. Naast de reeds vermeldde namen haalden oa. Timothy Van Parijs (Porsche 997 GT3 – aandrijfas), Bert Coene (Mitsubishi Lancer Evo X R4 – koppakking), Johan Dekens (Porsche 996 GT3 – elektronica), Alain Vermeulen (BMW 130i – batterij), Hans Depla (Clio RS – aandrijfas), Chris Debyser (Ford Escort MK2 BDA – remproblemen), Piet Declercq (Escort MK1 – sortie), Nikias Priem (208 R2 – sortie), Jens Maes (Fiesta R2 – sortie), Timothy Alliet (Opel Monza – batterij), Philip Barbier (Evo X – ?), Dirk Vermeirsch (Sierra Cosworth 4×4 – ?), … het einde niet.
